Znalezione w sieci, częściowo nawiazujący do mojego wcześniejszego wpisu, miłego czytania...
Na bezsenność cierpią miliony ludzi na całym świecie. Jest to
jedna z najpowszechniejszych przyczyn kontaktu z lekarzem - średnio, co
trzeci Polak cierpi z powodu przewlekłej bezsenności. Jednak istnieje
wiele sposobów dyktowanych przez zdrowy rozsądek umożliwiających
skuteczną walkę z zaburzeniami snu.
Czasem wystarczy jedna metoda, innym razem należy zastosować kilka
jednocześnie. Osoby, które mają trudności z zasypianiem i kontynuacją
snu, nie odpoczywają wystarczająco, co bywa przyczyną ich
zdenerwowania, zmęczenia i stresu.
Bezsenność dotyka mężczyzn i
kobiety w każdym wieku, może być długotrwała (przewlekła) i nie mieć
wyraźnej przyczyny, bądź krótkotrwała, wywołana znanym powodem. Prawie
połowa populacji doświadcza w swoim życiu krótkotrwałej bezsenności,
natomiast jeden na 10 dorosłych cierpi na bezsenność przewlekłą.
Grupy zwiększonego ryzyka:
- pracownicy zmianowi
- osoby w przeszłości chorujące na depresje
- ludzie starsi, w ich przypadku typowe jest łatwe zasypianie i wczesne budzenie
- kobiety po klimakterium
Przyczyny bezsenności:
-stres i przeciążenie psychiczne
objawia się: utrudnionym zasypianiem, wczesnym budzeniem, obniżonym
nastrojem i nerwowością; najczęstszą przyczyną bywają problemy w pracy,
kłopoty rodzinne i finansowe oraz stres pourazowy
- depresja objawia się wczesnym budzeniem, obniżonym nastrojem, niską samooceną,
utratą wiary w siebie, kłopotami z pamięcią krótkoterminową,
płaczliwością i nieracjonalnym poczuciem winy
- przewlekłe nadużywanie alkoholu
(alkoholizm) może całkowicie rozregulować rytm snu, dodatkowe objawy
to zaczerwieniona twarz i dłonie oraz upośledzenie funkcji wątroby
- nadmierne pobudzenie i niewłaściwe nawyki:
brak senności w godzinach nocnych i trudności z zasypianiem, oprócz
tego dobre samopoczucie; częste przyczyny to nadmierne spożywanie
kofeiny i nikotyny, oglądanie emocjonujących filmów i zażywanie leków
pobudzających
- ból wywołany chorobą przewlekłą tj. reumatoidalne zapalenie stawów
- zaburzenia oddychania są najczęściej wywołane chorobą niedokrwienną serca, astmą, przewlekłą chorobą płuc np. rozedmą oraz...
- bezdechy senne,
czyli ustanie oddychania prowadzące do wielu wybudzeń podczas jednej
nocy; bezdechy mogą mieć związek z chorobami serca, uszkodzeniem mózgu
na skutek urazu głowy lub poinfekcyjnym zaburzeniem funkcji podwzgórza
(część mózgu odpowiedzialna za regulację biorytmu)
- zaburzenia biorytmu,
czyli naturalnego cyklu przemian wewnątrzustrojowych wskutek zmiany
strefy czasowej (jet-lag, zespół długu czasowego) lub pracą na zmiany
(zespół opóźnionej fazy snu)
- niewydolność lewej komory serca
- nadczynność tarczycy
- zespół niespokojnych nóg, mrowienie lub lekki ból nóg ustępujące dopiero po poruszaniu nimi
- uzależnienie od benzodiazepin
(leki do doraźnego leczenia objawów m.in. lęku i bezsenności, nie można
ich stosować w leczeniu przewlekłym) lub od innych leków nasennych
- nagłe odstawienie lub zmniejszenie dawki benzodiazepin lub innych leków nasennych stosowanych długotrwale, tzw. bezsenność z odbicia; aby jej uniknąć należy stopniowo i powoli zmniejszać dawki
- koszmary lub lunatyzm (parasomnie)
- niedożywienie i niska masa ciała
- fobie i manie
- nieregularne pory snu
Oto domowe sposoby na bezsenność:
Tygodniowy grafik snu
pozwala ustabilizować indywidualny rytm dobowy. Zawsze należy kłaść
się do łóżka i wstawać o tej samej porze. Załóżmy, że sypiasz zwykle
między godziną 1 a 6 rano uzyskując wówczas głęboki sen. Każdego
tygodnia dodawaj po 15 minut, aż zaczniesz budzić się w środku nocy.
Zanim dodasz kolejne 15 minut spróbuj pokonać fazę rozbudzenia. Jeśli
to osiągniesz, długość snu będzie właściwa a Ty rześki i wypoczęty. Gdy
po przebudzeniu w nocy w ciągu następnych 15 minut nie zaśniesz - nie
walcz - zostań w łóżku i czekaj na senność. Rano wstań zgodnie z
rozkładem i nie dosypiaj w ciągu dnia! Nie przesypiaj też sobotnich i
niedzielnych poranków, gdyż problem z zaśnięciem może wystąpić w
niedzielny wieczór.
Nie trać czasu w łóżku.
Zapotrzebowanie na sen jest sprawą indywidualną i maleje z wiekiem:
niemowlęta potrzebują od 16 do 18 godzin snu na dobę, 10-latki
potrzebują tylko 9-10 godzin, natomiast u osoby dorosłej nie można
określić norm czasu snu - średnio jest to 7-8 godzin, ale wielu
dorosłym wystarczą zaledwie 3-4, albo potrzebują aż 10 godzin. Nie
należy mylić bezsenności z małym zapotrzebowaniem na sen.
W sypialni nie może być biura ani jadalni.
Idąc do łóżka trzeba być przygotowanym do snu. Jeśli zostało
cokolwiek do zrobienia trudno osiągnąć koncentrację niezbędną do
zaśnięcia. Nie wolno oglądać telewizji, czytać książki, rozmawiać
przez telefon, kłócić się, jeść, załatwiać codziennych spraw!
Sypialnia ma być miejscem odpoczynku, powinna być łagodnie oświetlona,
wyciszona, wentylowana i z odpowiednią temperaturą powietrza. Najlepiej
usunąć tykający zegar.
Wygodne miejsce do spania. Jeśli masz takie łóżko nie sięgaj po techniczne nowinki. Skutecznym rozwiązaniem jest lecznicza poduszka z łusek gryki, która zapewnia optymalne warunki do głębokiego i regenerującego snu. Sprawdzoną solucją są także poduszki pachnące ziołami uspokajającymi.
Generalnie w walce z bezsennością nie chodzi o czas snu, ale o jego skuteczność.
Do łóżka kładź się tylko, gdy poczujesz senność. Jeśli nie zapadasz w
sen w ciągu pierwszych 30 minut, wstań i zajmij się czymś przyjemnym
lub monotonnym np. przeczytaj artykuł w gazecie (ale nie pasjonującą
powieść), robótki na drutach, przejrzyj rachunki, nie siadaj do gry
komputerowej, gdyż bywa podniecająca, nie zaczynaj prania czy
sprzątania, które rozpoczęte trzeba skończyć. Gdy poczujesz senność
wróć do łóżka.
Spacer lub ćwiczenia gimnastyczne
późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem pomagają zasnąć, gdyż po
wysiłku fizycznym organizm dąży do wyrównania strat energii i sen jest
głębszy.
Spokojne zajęcie przed snem.
Eksperci zalecają na 1-2h przed planowaną porą snu usiąść na min. 10
minut, przemyśleć zdarzenia całego dnia i spojrzeć na nie z dystansu.
Należy zastanowić się nad przyczynami stresów i napięć oraz
przeanalizować napotkane trudności. Następnie trzeba spróbować znaleźć
ich rozwiązanie i zaplanować strategię kolejnego dnia. To dobry sposób
na spokój i relaks w innym przypadku niepokojące myśli dopadną Cię
później i nie pozwolą zasnąć. Jeżeli stresogenne realia nadal wygrywają
w świadomości, specjaliści zalecają powtarzanie zwrotu: wszystko przemyślałem i wiem co robić! Wskazane jest także dzielenie się swoimi niepokojami i troskami z przyjaciółmi i rodziną.
Przekąska przed snem
czasami ułatwia zaśnięcie - np. szklanka ciepłego mleka, kromka
chleba, owoc lub 1-2 łyżeczki miodu. Nie należy jeść słodyczy ani
ciężkostrawnych posiłków. Osobom starszym zaleca się rozsądne picie
płynów przed snem, gdyż ich nadmiar może budzić w środku nocy i
wyganiać do toalety.
Seks przed snem pomaga, ale tylko, gdy kojarzy się ze źródłem przyjemności. Jeśli wywołuje niepokój i psychiczne napięcie nie pomoże!
Ciepła kąpiel
(30-38°C przez 10-25 minut) na 4-5h przed snem podwyższy temperaturę
ciała a gdy zacznie ona spadać wywoła zmęczenie i sen. Szczególnie
pomocna jest mleczna kąpiel w mikro- i nanobąbelkach. Uważa się, że
temperatura ciała dyktuje rytm dobowy organizmu: sen-nisko,
dzień-wysoko. Dla zwiększenia efektywności warto dodać olejki eteryczne
lub zastosować inhalację nimi. Zalecane olejki na bezsenność: neroli, różany, rumianku rzymskiego, lawendowy, jałowcowy z jagód, pomarańczowy, sandałowy, petitgrain, bazyliowy, majerankowy, mandarynkowy oraz tymiankowy. Usypiającą kąpiel można przygotować także z tataraku: 200g suszy tataraku należy moczyć w wiadrze wody przez 18-20 godzin, a później dodać do kąpieli.
Kuracja światłem
skutecznie reguluje wewnętrzny zegar organizmu a polega na porannej
2-godzinnej ekspozycji na światło o pełnym widmie, które sygnalizuje
organizmowi, że czas podjąć aktywność (np. poranne spacery na słońcu
lub zajęcia w ogródku). Wieczorem odwrotnie, ciemne okulary i gaszenie
światła, aby zwolnić czynności ciała. Po kilku tygodniach terapii
chorzy obserwują zwiększoną aktywność rano i poprawę jakości snu w
nocy.
Korki do uszu pomagają sąsiadom dworców i lotnisk. Osłony na oczy wyłączają światło a poduszka lub koc elektryczny ułatwia ogrzanie w łóżku.
Techniki relaksacyjne. Przyczyną bezsenności często
bywa nadmierne koncentrowanie się na zaśnięciu - przesadna wola
zapadnięcia w sen. Pomocne mogą być ćwiczenia rozluźniające mięśnie, ćwiczenia głębokiego oddychania, hipnoza czy joga. Dwie sprawdzone i powszechne techniki:
- zwolnij oddychanie i wyobraź sobie jak powietrze powoli wpływa do Twoich płuc i wypływa w miarę ruchów przepony
- przypomnij sobie miłe chwile przeżyte w minionym dniu; pofantazjuj i
spróbuj rozwiązać proste zadanie np. tradycyjne liczenie baranów lub do
tysiąca
Tylko przyjemne dźwięki. Czasami pomaga cicha, uspokajająca muzyka lub naturalne dźwięki jak szum wodospadu, fal czy deszczu.
Akupresura
nasila uwalnianie endorfin, czyli naturalnych środków przeciwbólowych
wytwarzanych przez organizm, które wyzwalają uczucie rozluźnienia. Na
nadgarstkach znajdują się punkty akupunkturowe, których uciskanie
pomaga zwalczyć bezsenność.
Chodzenie boso ułatwia zasypianie, przed snem
wskazane jest dreptanie w zimnej wodzie. Zaleca się również położenie
na plecy gorącego kompresu na około 20-30 minut.
Zioła wykazują wysoką skuteczność w walce z bezsennością. Szczególnie wskazana jest gynostemma, boldo, melisa, lipa, waleriana, kocimiętka, rumianek, wrzos, marzanka, lawenda, kozłek lekarski i chmiel.
Melatonina to naturalna substancja wytwarzana przez organizm, która reguluje cykl snu. Podana z zewnątrz wywołuje sen.
Dieta osób cierpiących na bezsenność powinna być
bogata m.in. w witaminy B1 i B2. Wskazana jest dodatkowa suplementacja
minerałami i multiwitaminami.
Jak najmniej nikotyny i kofeiny. Mają one silne działanie stymulujące i pobudzające, także nie wolno palić, pić kawy oraz coli, nawet jeść czekolady. Niewskazane są również mocne przyprawy i produkty zawierające glutaminian sodu, szczególnie w ciągu 6 godzin przed snem.
Bez drinka w czasie kolacji. Mitem jest skuteczność alkoholu jako środka nasennego natomiast faktem, że zaburza naturalny cykl sen-czuwanie.
Weryfikacja przyjmowanych leków.
Np. specyfiki stosowane w leczeniu astmy rozszerzające oskrzela mogą
wywoływać bezsenność. Jeśli stale przyjmujesz leki przypisane przez
lekarza, zapytaj go o ich działanie.
Praca w systemie zmian utrudnia zasypianie.
Stres związany z takimi przesunięciami aktywności może wywoływać
trwałe uczucie zmęczenia i w ostateczności doprowadzić do całkowitego
rozregulowania fazy snu i czuwania. Rozwiązaniem jest przejście na
stałą zmianę, nawet nocną.
PORADA LEKARSKA
Poważne zaburzenia snu mogą prowadzić do przewlekłej bezsenności, która
jeśli trwa dłużej niż miesiąc i nie mija po opisanym wyżej leczeniu
wymaga konsultacji lekarskiej. Lekarz może skierować pacjenta do
specjalistycznej kliniki zaburzeń snu lub przepisać krótkotrwałe
leczenie lekami nasennymi.
Jednak nie są one w stanie wyleczyć
bezsenności i należy je stosować z dużą ostrożnością, gdyż dają wiele
niepożądanych objawów i doprowadzają do uzależnienia, stąd zakazane
jest ich długotrwałe stosowanie. Główną grupę leków nasennych stanowią
wspomniane benzodiazepiny m.in. diazepam.
Masaż bez tajemnic
środa, 19 września 2012
Zapomnij o stresie ! - masaż relaksacyjny
Stres jest niestety naszym nieodzownym towarzyszem życia. Każdy w mniejszym lubi większym stopniu go odczuwa. Jest to stan kojarzony głównie z lękiem, obawą, wyniszczającymi bodźcami zarówno organizm, jak i
psychikę ludzką. Stres odbieramy jako coś negatywnego, destrukcyjnego, a
tak naprawdę jest to stan obronny organizmu na różnorodne bodźce. W
wielu przypadkach to światło alarmowe, wskazujące na to, że w naszym
organizmie dzieje się coś niepokojącego (np. wyniszczenie pracą), to
także czynnik wywołujący w nas chęć działania.
Sam bodziec powodujący stan stresu jest wywoływany czynnikami fizjologicznymi, umysłowymi, fizycznymi czy anatomicznymi. Z ściśle medycznego widzenia jest to zaburzenie hemostazy (stałość parametrów wewnątrz ustroju, organizmu) także wywołane zaburzeniami psychologicznymi, bądź fizycznymi. Mówienie, iż stres to stan negatywny byłoby szalenie błędnym a zapewne nieprawdziwym bywają, bowiem sytuacje, kiedy to stres wywołuje pozytywne skutki – pod wpływem uwalniania się hormonów takich jak adrenalina i noradrenalina organizm pobudza się do działania, jest zdecydowanie bardziej zmotywowany. Stan pozytywnego stresu nazywany jest eustresem. Aby jednak sytuacja stresowa mogła nieść pozytywy musi mieć przebieg krótkotrwały, długie stany stresowe ewoluują w stres negatywny, brak kontroli nad stresem niesie poważne konsekwencje. Najbardziej drastycznymi skutkami przewlekłego negatywnego stresu, bądź nagłego o wyjątkowo silnym działaniu są stany nerwicowe, depresyjne, a także stany psychozy.
Jest wiele sposobów na uniknięcie stresu, bądź technik radzenia sobie z nim. Jedną z nich niewątpliwie może być masaż relaksacyjny w różnych odmianach. Ma on na celu rozładowania napięć mięśniowych oraz zmniejszenie do minimum aktywności myślowej. Jest on specyficznym połączeniem masażu klasycznego i energetyzująco często z elementami gimnastyki poszczególnych części ciała. Wykonywanie masażu relaksacyjnego ma charakter intuicyjny, dostosowany do indywidualnych potrzeb i odczuć osoby masowanej.
Podczas masażu relaksacyjnego organizm ludzki traktuje się całościowo, bez skupiania głównej uwagi na stan fizyczny osoby masowanej. Ruchy są wolne, lekkie, płytkie, spokojne, delikatne, usypiające, wykonywane z namaszczeniem, bardziej kontemplacyjne niż podczas masażu klasycznego. Osoba masowana powinna być bardziej rozluźniona, a masażysta powinien w skupieniu i oddaniem wykonywać zabieg. Prawidłowo wykonany pozwoli na zrównoważenie stanu fizyczno- psychicznego oraz na uwolnienie energii zużywanej dotychczas w życiu codziennym pod presją napięć.
Wykonanie masażu powinno przebiegać w spokojnej atmosferze, bez pośpiechu, nerwowości, wszystkie ruchy muszą być płynne, miękkie, skoordynowane oraz precyzyjne, ponieważ niezręczność masowania wpływa na dyskomfort osoby masowanej. Tempo powinno być powolne, dostosowane do tempa i rytmu muzyki stosowanej podczas zabiegu.
Przy prawidłowym wykonaniu masażu najczęściej osoba masowana znajduje się w stanie półsnu i w związku z tym po masażu, należy ją okryć miękkim ciepłym kocem, aby przez następne kilkanaście minut stopniowo dochodziła do pełnej świadomości.
Tego typu masaż można wykonywać codziennie lub co drugi dzień, dwa lub raz w tygodniu. Do czego gorąco zachęcam. Jest to dobra odskocznia od problemów jak również chwila poświęcona dla siebie która pozwala wziąć oddech i na chwilę zatrzymać się osobą prowadzącym intensywny tryb życia.
Puentując, pamiętajcie że warto tak organizować sobie plany żeby zawsze był czas na relaks.
Sam bodziec powodujący stan stresu jest wywoływany czynnikami fizjologicznymi, umysłowymi, fizycznymi czy anatomicznymi. Z ściśle medycznego widzenia jest to zaburzenie hemostazy (stałość parametrów wewnątrz ustroju, organizmu) także wywołane zaburzeniami psychologicznymi, bądź fizycznymi. Mówienie, iż stres to stan negatywny byłoby szalenie błędnym a zapewne nieprawdziwym bywają, bowiem sytuacje, kiedy to stres wywołuje pozytywne skutki – pod wpływem uwalniania się hormonów takich jak adrenalina i noradrenalina organizm pobudza się do działania, jest zdecydowanie bardziej zmotywowany. Stan pozytywnego stresu nazywany jest eustresem. Aby jednak sytuacja stresowa mogła nieść pozytywy musi mieć przebieg krótkotrwały, długie stany stresowe ewoluują w stres negatywny, brak kontroli nad stresem niesie poważne konsekwencje. Najbardziej drastycznymi skutkami przewlekłego negatywnego stresu, bądź nagłego o wyjątkowo silnym działaniu są stany nerwicowe, depresyjne, a także stany psychozy.
Jest wiele sposobów na uniknięcie stresu, bądź technik radzenia sobie z nim. Jedną z nich niewątpliwie może być masaż relaksacyjny w różnych odmianach. Ma on na celu rozładowania napięć mięśniowych oraz zmniejszenie do minimum aktywności myślowej. Jest on specyficznym połączeniem masażu klasycznego i energetyzująco często z elementami gimnastyki poszczególnych części ciała. Wykonywanie masażu relaksacyjnego ma charakter intuicyjny, dostosowany do indywidualnych potrzeb i odczuć osoby masowanej.
Podczas masażu relaksacyjnego organizm ludzki traktuje się całościowo, bez skupiania głównej uwagi na stan fizyczny osoby masowanej. Ruchy są wolne, lekkie, płytkie, spokojne, delikatne, usypiające, wykonywane z namaszczeniem, bardziej kontemplacyjne niż podczas masażu klasycznego. Osoba masowana powinna być bardziej rozluźniona, a masażysta powinien w skupieniu i oddaniem wykonywać zabieg. Prawidłowo wykonany pozwoli na zrównoważenie stanu fizyczno- psychicznego oraz na uwolnienie energii zużywanej dotychczas w życiu codziennym pod presją napięć.
Wykonanie masażu powinno przebiegać w spokojnej atmosferze, bez pośpiechu, nerwowości, wszystkie ruchy muszą być płynne, miękkie, skoordynowane oraz precyzyjne, ponieważ niezręczność masowania wpływa na dyskomfort osoby masowanej. Tempo powinno być powolne, dostosowane do tempa i rytmu muzyki stosowanej podczas zabiegu.
Przy prawidłowym wykonaniu masażu najczęściej osoba masowana znajduje się w stanie półsnu i w związku z tym po masażu, należy ją okryć miękkim ciepłym kocem, aby przez następne kilkanaście minut stopniowo dochodziła do pełnej świadomości.
Tego typu masaż można wykonywać codziennie lub co drugi dzień, dwa lub raz w tygodniu. Do czego gorąco zachęcam. Jest to dobra odskocznia od problemów jak również chwila poświęcona dla siebie która pozwala wziąć oddech i na chwilę zatrzymać się osobą prowadzącym intensywny tryb życia.
Puentując, pamiętajcie że warto tak organizować sobie plany żeby zawsze był czas na relaks.
poniedziałek, 17 września 2012
Masaż- ogólny podział
W tym poście chciałbym przybliżyć niektóre z popularniejszych typów masażu, krótko je charakteryzując.
Ogólnie masaż można podzielić na:
- masaż leczniczy
( klasyczny/ specjalistyczny/ w środowisku wodnym/ przyrządowy)
- sportowy
- masaż higieniczno-kosmetyczny
Masaż leczniczy jest zabiegniem mającym na celu poprawienie stanu psychofizycznego pacjenta.
Jest jedną z podstawowych form leczenia fizjoterapeutycznego oraz współczesnej rehabilitacji.
Znajduje on zastosowanie w zapobieganiu i leczeniu wielu schodzeń oraz chorób.
Do masażu leczniczego zalicza się masaż klasyczny, który jest formą ręcznego oddziaływania na tkanki, w odpowiednio rozluźniającym ułożeniu osoby masowanej, przy zastosowaniu klasycznych technik masażu:
głaskanie,rozcieranie,ugniatanie,wyciskanie,oklepywanie,wibracja i wstrząsanie.
Masaż specjalistyczny jest formą masażu opartego często o klasyczne techniki, wykorzystujące bezpośrednie działanie bodźców na tkanki, ja i uzyskanie odruchowych zmian zachodzących na drodze neuroodruchowej, będące pośrednim efektem działania masażu.
Masaże specjalistyczne to miedzy innymi:
Masaż centryfugalny
Jest, to masaż stosowany po urazach stawowych, takich jak: stłuczenia, zwichnięcia skręcenia, a także w urazach elementów okołostawowych ( więzadła, ścięgna, torebki stawowe, mięśnie).
Masaż kontralateralny
Masaż ten przeprowadza się we wszystkich przypadkach, w których niemożliwe jest zastosowanie masażu na chorej kończynie, ze względu na przeciwwskazania, np. opatrunek gipsowy. Masaż wykonywany jest na kończynie zdrowej, co powoduje równoczesną aktywizację przepływu krwi w kończynie chorej. Oddziaływanie masażem na zdrową kończynę aktywizuje na stronie przeciwnej w ok. 30% przepływ krwi i bodźców nerwowych za pośrednictwem skrzyżowań naczynioruchowych odruchów fizjologicznych.
Masaż izometryczny
Jest masażem wykonywanym na napiętych grupach mięśniowych, jego zadaniem jest przywrócenie masy i siły osłabionym mięśniom bez obciążania organizmu ćwiczeniami fizycznymi.
Masaż limfatyczny
Zwany, inaczej drenażem limfatycznym, polegającym na zastosowaniu określonych technik, w formie przepychającej w celu usprawnienia krążenia limfy.
Do głównych zadań drenażu należy przeciwdziałanie lub likwidacja obrzęków zapalnych, chłonnych i zastoinowych oraz przyśpieszenie usunięcia z organizmu produktów przemiany materii.
Do masaży specjalistycznych zalicza się również:
- masaż segmentarny
- masaż okostnowy
- masaż łącznotkankowy
- masaż punktowy
Kolejną grupą masaży są masaże w środowisku wodnym,w którym wykorzystuje się czynnik mechaniczny,termiczny i fizykochemiczny wody.
Do masażu w środowisku wodnym zalicza się:
Masaż podwodny jest połączeniem dwóch zabiegów wodnych, podwodnego natrysku o ciśnieniu 2,5 atmosfery i kąpieli wodnej temperaturze 34-37 stopni Celsjusza. Wykonuje się go wannach o specjalnym kształcie, umożliwiającym ćwiczenia kończyn dolnych i górnych w pełnym zakresie oraz swobodny dostęp do pacjenta z każdej strony. Do zabiegu wykorzystuje się generator ciśnienia strumienia wody z możliwością regulacji ( tangetor). Oprócz ciśnienia strumienia wody, siła bodźca w masażu podwodnym zależy także od rodzaju zastosowanej nasadki, jej odległości od powierzchni ciała oraz kąta padania strumienia wody na masowane tkanki.
Masaż natryskowy zwany biczami szkockimi wykonywany pod odpowiednim ciśnieniem w pozycji stojącej pacjenta. Strumień wodny kierowany jest na pacjenta z katedry natryskowej specjalnymi nasadkami o średnicy 0,5cm, ciśnienie waha się od 1-3 atmosfer z zastosowaniem na przemian wody gorącej i zimnej.
Masaż wirowy jest masażem podwodnym kończyn dolnych lub górnych, który wykonuje się w specjalnych wannach z urządzeniem powodującym ruch wirowy wody. Temperatura wody powinna wynosić 35-40 stopni. Ruch wirowy wpływa na zmniejszenie napięcia mięśniowego, rozluźnienie zbliznowaceń, przykurczów tkanek, poprawia koordynacje nerwowo-mięśniową
Wśród masaży przyrządowych można wyróżnić takie masaże jak:
Masaż wibracyjny jest zabiegiem, który wykorzystuje drgania pochodzące z aparatów wibracyjnych. Wibracje są krótkotrwałymi rytmicznymi uderzeniami o powierzchnię ciała, w wyniku, których powstają w tkankach drgania. Źródłem wibracji dla aparatów wibracyjnych jest prąd elektryczny, sprężone powietrze lub ciśnienie wody.
Masaż podciśnieniowy jest zabiegiem polegającym na miejscowym przymocowaniu kliku przyssawek połączonych z aparatem wytwarzającym ujemne ciśnienie. W trakcie zabiegu następuje wessanie do końcówek aparatu masowanych okolic ciała, co powoduje ich intensywne przekrwienie, odżywienie i regeneracje.
Masaż pneumatyczny zwany także masażem barycznym polegającym na naprzemiennym wtłaczaniu powietrza do specjalnie skonstruowanych mankietów i jego wypuszczaniu w odpowiednich proporcjach czasowych. W trakcie powstawania dużego ciśnienia w mankiecie założonym na kończynę masowane tkanki są uciskane, co powoduje przemieszczanie krwi i chłonki. Stosowany jest głównie przy zaburzeniach krążenia obwodowego, wpływa on na poprawę ukrwienia i odżywienia mięśni ułatwiając ich regenerację po wysiłkową.
Masaż synkardialny jest zabiegiem, do którego używa się specjalnego urządzenia sprężonego z aparatem do EKG i wykorzystuje się synchronizację ucisku mankietu pneumatycznego na naczynia obwodowe z fizjologicznym cyklem pracy serca pacjenta. Podczas zabiegu w momencie skurczu tętnic następuje ucisk wzmacniający siłe skurczu. Im niższe ciśnienie skurczowe pacjenta, tym większą silę ucisku należy stosować. Masaż pobudza krążenie obwodowe, wzmacnia fizjologiczny skurcz naczyń, wpływa na zwiększenie elastyczności naczyń obwodowych.
Kolejną grupę masaży którą chciałbym pokrótce omówić, to masaże higieniczno- kosmetyczne, które opierają się na klasycznych technikach z masażem punktowym lub energetycznym, wykonywanym głównie w gabinetach kosmetycznych, ośrodkach SPA, gabinetach odnowy biologicznej. Dawniej masaż kosmetyczny kojarzony był stricte z masażem twarzy, obejmując okolice szyi oraz dekoltu, stosowany w celu aktywizacji funkcji skóry, pobudzenia układów krążenia i nerwowego oraz przyśpieszenia odprężania zmęczonych mięśni.
Współcześnie masaż higieniczno- kosmetyczny obejmuje:
- masaż odchudzający
- masaż relaksacyjny
- masaż orientalny
( w Polsce dużą popularnością cieszą się hinduskie masaże Ajurwedyjskie, chiński Tui Na, hawajski Lomi Lomi Nui, tajski, japoński Shiatsu. W kolejnych tekstach postaram sie przyblizych wymienione masaże)
- masaże przyrządowe
(najczęściej stosowanym są; masaż na fotelu/łóżku masującym, masaż próżniowy, masaż taśmowy, podciśnieniowy, ultradźwiękowy oraz zabiegi w wielofunkcyjnych kapsułach bądź wannach)
Na koniec przedstawię najbliższym mi masaż, czyli masaż sportowy.
Masaż sportowy jest mechanicznym oddziaływaniem na skórę i mięśnie sportowca, w celu przywrócenia, im optymalnych możliwości czynnościowych. Współczesny sport wyczynowy opiera się na nowatorskich metodach treningowych, pozwalających uzyskać bardzo wysoki poziom treningu i zintensyfikować maksymalną wydolność, jednak intensywny trening może spowodować objawy przetrenowania i przemęczenia, które w następstwie nieuchronnie prowadzą do różnego rodzaju przeciążeniowych urazów sportowych, powodując zachwianie równowagi między zdolnościami adaptacyjnymi organizmu a wymaganiami jakie stawi sport wyczynowy. W takiej sytuacji stosuje się różnego rodzaju zabiegi z zakresu odnowy biologicznej. Najbardziej popularnym jest masaż sportowy. Dzięki takiej metodzie można uzyskać usunięcie stanu zmęczenia mięśni po większych wysiłkach. Oprócz usuwania z tkanek zbędnych produktów przemiany materii, uzyskuje się także wzrost substancji mających znaczny wpływ na szybszą regenerację po wysiłkową. Działanie masażu sportowego jest bardzo złożone, dlatego też uwzględniając okres cyklu treningowego, rodzaj wysiłku, wielkość obszaru oddziaływania wyróżnia się :
- masaż kondycyjny
- masaż startowy
- masaż regeneracyjny
- masaż treningowy
środa, 12 września 2012
Automasaż
Bardzo ciekawy i zwięzły tekst na temat masażu który każdy może wykonać sobie sam...
Masaż ajurwedyjski wpływa korzystnie na kondycję całego organizmu. Pamiętajmy, że nie zawsze musi być on wykonywany przez specjalistę. Zwykły masaż można wykonać samemu, stosując wybraną technikę.
Masaż działa bezpośrednio na
wszystkie trzy układy – krążenia, nerwowy i limfatyczny. Oczyszcza i
ożywia ciało dzięki temu, że pobudza przepływ limfy i wytwarza ciepło w
trakcie wcierania olejku. Warto zatem codziennie poświęcić kilka minut
na ten zabieg, wykonując podczas niego(stosując) wybrane techniki.
Efleuraż. Efleuraż składa się z
rytmicznych pociągnięć wykonywanych zgodnie z kierunkiem przepływu krwi.
Masaż kończyn rozpocznij głaskaniem dłoni/stóp. Dotykaj w ten sposób
cały masowany obszar. Zazwyczaj ogólny masaż zaczyna się właśnie od
delikatnego efleurażu.
Petrissage (peedanam).
Chwyć mięśnie palcem wskazującym i kciukiem, odciągnij od kości i
ściśnij. Powtórz te ruchy od głowy do stóp. Pomoże to wchłonąć składniki
odżywcze. Wrażliwe dłonie z łatwością wyczują mięśnie oraz poczują ich
reakcję na leczenie. Wykręcanie lub skręcanie odnoszące się do większych
mięśni, również jest częścią techniki petrissage.
Ugniatanie (mardanam). Ugniatanie wykonuje się na
różne sposoby. Obejmij dłońmi większe partie ciała i wykonuj ruchy,
jakbyś chciał nimi potrząsnąć. Inny rodzaj ugniatania polega na tym, że
za pomocą obu dłoni uciskasz większą powierzchnię i wykonujesz ruchy
okrężne, co sprawia, że miękkie tkanki naciskają na twardsze struktury
kostne. Ugniatanie i petrissage działają na pląsawicę, żylaki, świeże
złamania oraz stany zapalne.
Wykręcanie z pocieraniem (marszanam). Zataczaj małe
kółka opuszkami palców lub kciuków, ewentualnie nasadą dłoni. Stosuj tę
technikę do leczenia pacjentów cierpiących na lumbago, rwę kulszową,
porażenie nerwu twarzowego oraz w wypadku narośli. Ruchy powinny biec w
górę. Wykręcanie z pocieraniem pobudza drobniejsze tkanki. (fragment
książki "Ajurweda a uroda" Melanie Sachs)
Poklepywanie. Istnieje sześć sposobów wykonywania tej techniki:
1.Siekanie. Uderzaj rekami na przemian, stosując
lekkie, szybkie uderzenia. Używaj do tego trzech środkowych palców,
brzegu małego palca oraz kości łokciowej. Poruszaj bokiem dłoni w
krótkich, nagłych uderzeniach, najpierw jedną dłonią potem drugą.
2. Uderzanie. Lekko zaciśnij dłonie i wyprowadzając
ruchy z nadgarstka opuszczaj je. Siekanie, uderzanie oraz bębnienie są
skuteczne w przypadku większych mięśni bioder, takich jak mięśnie lędźwi
i pośladków.
3. Klepanie (czampanam). Klepanie to ruch samego nadgarstka, gdy dłonie są całkowicie rozluźnione.
4. Ubijanie. Należy wykonywać je szybkimi ruchami
brzegiem lekko ugiętych dłoni. Technikę tę można stosować do masażu
wątroby, pośladków oraz mięsistej części ud i ramion, zwłaszcza u osób
otyłych. Uderzanie to ruch podobny, ale wykorzystywany jedynie do masażu
części mięsistych.
5. Potrząsanie (kampanam). Przytrzymaj mocno masowaną kończynę i potrząsaj nią w taki sposób, aby jej ruchy były swobodne.
6. Wstrząsanie za pomocą palców. Połóż środkowe palce
na chorej części ciała i bardzo szybko, ale jednocześnie lekko
potrząsaj nimi. Ruch taki pomaga złagodzić ból nerwów oraz rwę kulszową.
Wibracje w nerwach wzbudzamy przeciągając palcami wzdłuż nerwu i
potrząsając nimi jednocześnie. Wstrząsanie za pomocą palców stosuj w
leczeniu zapalenia oskrzeli oraz w celu usunięcia wzdęcia i pobudzenia
nerwów w przypadku porażenia nerwu twarzowego.
Masaż- krótki rys historyczny
Wyjaśnienie definicji lub samego pojęcia masaż nie jest sprecyzowane. Funkcjonuje bowiem wiele
określeń masażu.
Słowo masaż w języku
polski oznacza mięsienie, mieszanie, z
kolei w języku arabskim mass oznacza
dotyk, w greckim massein oznacza
ugniatanie, w hebrajskim machach oznacza
macanie, a w języku francuskim znowu słowo massage
rozumiane jest jako nacierać.
Masaż jest formą oddziaływania na organizm człowieka, za
pomocą której wykorzystuje się bodźce mechaniczne w postaci ucisków,uderzeń lub
wibracji na tkanki w celu wywołania odczynów fizjologicznych w
organizmie,działających leczniczo,profilaktycznie,relaksacyjnie lub kosmetycznie.
Sama historia masażu wywodzi się z Indii i Chin. Jest to kolebka jednego z najstarszych zabiegów terapeutycznych ,gdzie stanowił naturalną metodę leczniczą. Masaż w
czasach starożytnych wiązał sie z rytuałami, obrządkami, religią, miał znaczeni
kultowe i terapeutyczne, a z czasem włączony został jako popularny zabieg w
medycynie ludowej.
W Chinach oraz Indiach już 3 000 lat p.n.e. stosowano
masaż w trakcie ceremonii i rytuałów religijnych. Początkowo jego głównym
przeznaczeniem było podkreślanie wagi kultu religijnego, jednak ówcześni
kapłani zdawali sobie świetnie sprawę z wyjątkowych leczniczych właściwości,
jakie niesie ze sobą masaż. Lata mijały, a rola masażu, jako elementu obrzędów
nie ulegała zmianie.
Dopiero w 1800 roku p.n.e. Hindusi spisali pierwsze
wskazówki odnośnie technik wykonania masażu. Działanie ludzkiego dotyku z
pewnością było zgłębiane w kilku kulturach jednocześnie, nie sposób dokładnie
określić, gdzie do jakiego stopnia rozwinięto ten proces do formy bliskiej
masażowi. Badania wskazują na pierwsze przejawy fascynacji ludzkim dotykiem,
jako metody leczniczej na Chiny i Indie. Inne, starodawne wzmianki o masażu
prowadzą nas do Grecji. Ówcześni filozofowie i myśliciele, tacy jak Hipokrates,
Celsus czy Galen, nieraz wspominali w swoich dziełach o pożytku płynącym z
umiejętnego ugniatania ciała. Ponadto, pojawiły się pierwsze dodatki do masażu,
na przykład smarowanie oliwką, które miało miejsce przed igrzyskami i innymi
zawodami sportowymi, gdy zawodnicy byli nacierani oliwą. Co prawda, daleko tym
zabiegom było do formy znanej współcześnie, ale wielkie odkrycia wymagają
czasu. Mimo wszystko, trzeba podkreślić, że starożytni Grecy i Rzymianie
zdawali sobie sprawę z dobrego wpływu masażu na zdrowie. Ponoć sam Juliusz
Cezar, cierpiący na rwę kulszową kurował się poprzez szczypanie i głaskanie
ciała. Brakowało tym czynnościom odpowiedniej popularności i ukształtowanej
formy, aby masaż stał się zajęciem tak powszechnie praktykowanym jak dziś.
Wraz z nastaniem średniowiecza leczenie w postaci ugniatania
i rozciągania tkanek zeszło na nieco dalszy plan, choć warto zwrócić uwagę na
fakt, że w wielu IV-wiecznych krajach, w tym także Polsce, dużym
zainteresowaniem cieszyły się łaźnie parowe, gdzie delikatnie klepano gości
rózgami, co znacznie poprawiały krążenie w organizmie. Efekt był bardzo
zbliżony do skuteczności masażu, jednak daleko temu było do przyjemności i
relaksowi, z jakim wiąże się fachowe masowanie ciała.
W Europie, ojcem masażu uznaje się Ambrożego Paré, wybitny chirurg francuski
w XVI wieku jako pierwszy przeprowadził badania nad filozofią
masażu,opisał swoje doświadczenia oraz obserwacje w pacy naukowej, w której ogłosił
masaż za oficjalną metodę leczenia.
Zauważył on , że stosowanie masażu u
chorych po zabiegach przynosi ulgę. Konsekwencją tego był wzrost
zainteresowania masażem, czego wynikiem były badania Fridricha Hoffmana ,który opracował program stosowania masażu w licznych
przypadkach chorobowych.
Kluczowy momentem rozwoju masażu był XIX wiek głównie za
sprawą lekarzy szwedzkich, którzy uczynili najwięcej by masaż stał się tak
powszechnie znanym zabiegiem. W dużej mierze przyczynił się do tego lekarz Per
Henrik Ling, współautor gimnastyki, w zakres której wchodził masaż leczniczy.
Opracował on pierwszy systemu ćwiczeń i technik masażu stosowanego w celach
fizjoterapeutycznych. Ponadto, założył on Centralny Instytut Gimnastyczny w
Sztokholmie, gdzie masaż był niezwykle pomocny przy coraz większej liczbie
chorób.
Kolejna ważną cegiełkę w umacnianiu i rozwoju masażu na
świecie dołożył holender Johan Mezger. Założyciel szkoły masaży klasycznego i
uważany ja autora „masażu naukowego”. Poświęcił on wiele czasu na studiowane
zbawiennych właściwości ugniatania, głaskania i uciskania tkanek. Jako pierwszy
swoje przemyślenia spisał w oddzielnym dziele, co w dużym stopniu przyczyniło
się do tego, że masaż stał się jednym z głównych ogniw rehabilitacji w
klinikach chirurgicznych. Masaż cieszył się także dużym powodzeniem w
gabinetach laryngologicznych i okulistycznych, a więc jego znaczenie i wartość
rosły. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na fakt, że Johan Mezger najlepsze
wyniki osiągnął w leczeniu stawów, co tylko podkreślało przydatność opracowanego
przez niego pomysłu na fizjoterapię.
W budowie historii masażu miał również swój udział nasz
rodak Izydor Zabłudowski, kierownik Zakładu Masażu Leczniczego w Berlinie, który podstaw o masażu zaczerpnął od samego
Mezgera, a następnie sam rozbudował zdobytą wiedzę i stworzył oryginalny system
masażu, który szybko uczynił go sławnym na całą Europę. Dzięki jego publikacjom
osadził masaż na równi z innymi działami
wiedzy medycznej. Warto również dodać że
techniki i refleksje z zakresu masażu autorstwa Zabłudowskiego zdobyły
międzynarodowe zainteresowanie i zostały wydane aż w trzech językach: polskim,
niemieckim i rosyjskim. Możemy więc bez wahania pogratulować sobie polskiej
cegiełki w budowie współczesnego wizerunku masażu.
Ważnym momentem
w historii masażu był również Europejski Zjazd Chirurgów, który odbył się pod
koniec XIX w., wiele miejsca poświęcono tam zagadnieniu masażu i jego roli w
ówczesnej medycynie. Opinie oraz badania wielu renomowanych chirurgów zgodnie
przychyliły się do uznania masażu, jako jednego z istotniejszych elementów
rehabilitacji oraz profilaktyki.
Okres międzywojenny to czas, gdy masaż cieszył się równie
dużym zainteresowaniem. Stosowano go w wielu gabinetach fizjoterapeutycznych i
chirurgicznych, a co ambitniejsi lekarze poszerzali swoje horyzonty opracowując
nowe sposoby działania masażu. Wiązało się to z ogromną liczbą rannych i kalek,
ofiar I wojny światowej, dla których nieraz masaż okazywał się szansą i drogą
do normalnego życia. Mimo wszystko, środek XX wieku przyniósł falę sceptycyzmu
względem naturalnych metod leczenia. Specjaliści z zakresu medycyny zachwycili
się wówczas nowymi metodami chemicznymi. Farmaceutyka zrobiła ogromny krok
naprzód, ale tylko kwestią czasu było zauważenie, że chemia na dłuższą metę nie
jest korzystna dla organizmu i nie stanowi recepty dla wielu codziennych bólów.
Witam Wszystkich
Blog ten w głównej mierze poświęcony będzie masażowi. Jako, że jest to moja pasja i zawód. Jego wpływie na nasz organizm, rodzajom, jego historii i różnorodności. Nie rzadko też będzie można znaleźć tu wpisy dotyczące tematów pobocznych lub nawet odbiegających od głównego pojęcia jakim jest masaż.
Zatem znajdziemy tu teksty różnorodne, które poruszać będą przeróżne aspekty funkcjonowania naszego organizmu, na co dzień, wpływie otaczającego świata na jednostkę jaką jesteśmy.
Chciałbym połączyć w tym miejscu moje największe pasje, czyli sport i masaż oraz zachęcić do poświęcenia samym sobie więcej uwagi, ponieważ często w obecnych czasach zapominamy o tym.
Mam cichą nadzieje, że blog ten kogoś zaciekawi , może zainspiruje, pomoże. Jest to moja pierwsza próba tworzenia bloga, więc proszę o wyrozumiałość, jak również konstruktywne uwagi, na które jestem otwarty i bardzo je cenie. Zapraszam również do ewentualnych dyskusji.
Chciałbym połączyć w tym miejscu moje największe pasje, czyli sport i masaż oraz zachęcić do poświęcenia samym sobie więcej uwagi, ponieważ często w obecnych czasach zapominamy o tym.
Mam cichą nadzieje, że blog ten kogoś zaciekawi , może zainspiruje, pomoże. Jest to moja pierwsza próba tworzenia bloga, więc proszę o wyrozumiałość, jak również konstruktywne uwagi, na które jestem otwarty i bardzo je cenie. Zapraszam również do ewentualnych dyskusji.
Subskrybuj:
Posty (Atom)